Factors of Production : ปัจจัยการผลิต

ปัจจัยการผลิต(Factors of Production)

เริ่มคิดตั้งแต่ศตวรรษที่ 18 โดยสำนักคลาสิค โรงเรียน Physiocracy





คือ ทรัพยากรที่ใช้เพื่อการผลิตเป็นสินค้าและบริการ

ในความหมายทางเศรษฐศาสตร์แบ่งปัจจัยการผลิตเป็น 4 ประเภท ดังนี้

• ที่ดิน (Land) ซึ่งใช้เป็นที่ของอาคารโรงงานที่ทำการผลิต รวมถึงทรัพยากรที่อยู่ในดิน โดยผลตอบแทนของที่ดินได้แก่ ค่าเช่า (Rent)

• แรงงาน (Labour) หมายถึง ความคิดและกำลังกายของมนุษย์ได้นำไปใช้ในการผลิต โดยมีผลตอบแทนคือ ค่าจ้าง (Wage or Salary)

• ทุน ( Capital) ในความหมายทางเศรษฐศาสตร์ หมายถึง สิ่งก่อสร้าง และเครื่องจักรเครื่องมือที่ใช้ในการผลิต นอกจากนี้ทุนยังแบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ

เงินทุน (Money Capital) หมายถึงปริมาณเงินตราที่เจ้าของเงินนำไปซื้อวัตถุดิบ จ่ายค่าจ้าง ค่าเช่า และดอกเบี้ย
สินค้าประเภททุน (Capital Goods) หมายถึง สิ่งก่อสร้าง รวมถึงเครื่องมือเครื่องจักรที่ใช้ในการผลิตเป็นต้น รวมถึงสัตว์ที่เลี้ยงไว้ใช้แรงงาน เช่น ควายสำหรับไถนา เป็น 

ต้นผลตอบแทนจากเงินทุน คือ ดอกเบี้ย (Interest) 

(ทุนทางเศรษฐศาสตร์ ไม่เหมือน ทุนทางธุรกิจที่เป็นเงินสด)

• ผู้ประกอบการ (Entrepreneurship) หมายถึง บุคคลที่สามารถนำปัจจัยการผลิตต่าง ๆ มาดำเนินการผลิตให้มีประสิทธิภาพที่สุด โดยอาศัยหลักการบริหารที่ดี การตัดสินใจจากข้อมูลหรือจากเกณฑ์มาตรฐานอย่างรอบคอบ รวมถึงความรับผิดชอบ ผลตอบแทน คือ กำไร (Profit)

ตารางสรุป

แนวข้อสอบที่ออกบ่อย

1."แรงงานสัตว์ที่มนุษย์นำมาเลี้ยงและฝึกปรือใช้งาน" เป็นปัจจัยการผลิตอะไร

ก.วัตถุดิบการผลิต(ส่วนนี้รวมอยู่ในทุน ไม่ใช่ปัจจัยการผลิตดังนั้นผิด)

ข.แรงงาน(ข้อลวง ผิดเนื่องจากแรงงานใช้สำหรับแรงหรือสติปัญญาของมนุษย์เท่านั้น)

ค.ทุน(ถูก เพราะ แรงงานสัตว์ถือเป็นทุนในทางเศรษฐศาสตร์)

ง.ปัจจัยขั้นต้น(ไม่อยู่ในปัจจัย 4 ข้อ ของปัจจัยการผลิตดังนั้นผิด)

Prof. Benham, "Anything that contributes towards output is a factor of production."

ต่อไปภาพวัฏจักรการผลิต

ค่ายสอวน.คอมพิวเตอร์ศิลปากร

#include <stdio.h>
main ()
{
     printf ("เข้าค่ายสอวน.นี้เข้าไปตั้งแต่ปีที่แล้วค่ะ แต่ยังประทับใจไม่หายเลย กะว่าจะมาเล่าให้กับน้องๆ รุ่นหลังๆที่เกิดอาการตื่นเต้นตอนรู้ผลเข้าค่ายหนึ่งแล้ว ในค่ายจะเป็นอย่างไรนะ? ");
}
     
/*
คร่าวๆนะค่ะว่าเข้าค่ายคอมมาได้เพราะเรียนรู้เรื่องภาษาซีมาจากโรงเรียนแล้ว (ข้อสอบภาษาซีที่ออกก็ง่ายมาก) เลขที่สอบเข้าค่ายคอมก็ง่ายๆ เฉพาะของม.ต้นค่ะ (ซึ่งเราอยู่ม.ห้าแล้ว) เลยสามารถสอบเข้าได้ และตัดสินใจเข้าค่ายแทนที่จะไปเรียนพิเศษ เพราะนี่คือครั้งหนึ่งในชีวิต อยากหาประสบการณ์ใหม่อยากเป็นส่วนหนึ่งของโครงการดีๆอย่างนี้ค่ะ
*/

/*
โดยทางศูนย์จะให้ส่งใบตอบรับ เลือกว่าจะไปกลับ หรือนอนหอ คนที่อยู่ใกล้ๆไป-กลับกันเยอะแยะเลยค่ะ แต่เราคนบ้านไกล เลยต้องนอนหอไป น่าตื่นเต้นมากๆ เพราะนอนหอตั้งสิบห้าวันน่าสนุกดี
*/

/*
ก่อนวันเข้าค่ายต้องไปรายงานตัวที่หอ หอหาง่าย อยู่ใกล้คณะวิทย์ ทางศูนย์จะติดป้ายใหญ่ๆชี้ทางให้ หาไม่ยาก พอรายงานตัวเสร็จก็นำของเข้าเก็บ(ผู้ปกครองห้ามขึ้นหอ) หอจะปิดตอนสามทุ่มทุกวัน มีร้านมาเก็บเสื้อไปซัก-รีดให้ค่าใช้จ่ายไปดูกันเองนะค่ะ เผื่อจะเกิดเงินเฟ้อ
*/

/*
เช้าวันต่อมาตื่นปกติค่ะ หกโมง ทานอาหารเช้าที่โรงอาหารแอร์เย็นชํ่า (กับข้าวอร่อย เยอะแบบไม่อั้นเลี้ยงดีสุดๆ) วันแรกเริ่มด้วยการเปิดโครงการ พิธีง่ายๆสบายๆ ไม่เกินชั่วโมงค่ะ จากนั้นก็แยกย้ายกันไปเรียนตามค่ายที่เข้า ค่ายคอมนี่ห้องคอมตลอดค่าย ยกเว้นเรียนเลขที่จะเปลี่ยนสถานที่นิดนึง แล้วทางค่ายจะมี อาหารว่างเช้า บ่ายให้ค่ะ กินอาหารเที่ยงก็ปกติ แต่อาหารเย็นนี่กินเร็วมาก เลิกจากค่ายก็กินเลย ประมาณห้าโมงค่ะ ถ้าค่ายนี้จะหิวก็ตอนดึกๆเนี่ยล่ะค่ะ เตรียมกันไปก็ดีนะค่ะ ที่หอมีกระติกนํ้าร้อนให้ แต่ต้องเติมนํ้าเสียบปลั๊กเอง อ๋อ วันแรกเรียนคอมพิวเตอร์เบื้องต้น ฮาร์แวร์ ซอฟต์แวร์ทฤษฎีทั่วไป เรียนไปหลับไป และไม่ออกสอบ =='
*/

/*
เช้าวันถัดๆไป เรียนภาษาซีล้วนๆค่ะ สอยสามสิบนาทีแรก ที่เหลือเขียนโปรแกรมค่ะ ฝึกคิดด้วยตัวเองตลอด ลองผิดลองถูกเอง ส่วนเรื่องสอบ อาจารย์แต่ละคนจะมีคะแนนให้สำหรับแต่ละคน แล้วสองวันสุดท้ายก็จะมีสอบค่ะ ทฤษฎีเล็กน้อย แล้วก็มีโจทย์ให้ทำ เสร็จ
*/

/*
ที่น่าตลกคือ
1.เด็กค่ายเลขกับคอมอ่านน้อยมาก แทบไม่จำ คือสูตรฟังก์ชั่นก็ชินและจำไปเอง ก่อนวันสอบบางคนยังเล่นเกมส์อยู่เลย
2.ค่ายอื่นเครียดมาก
3.เด็กค่ายคอมอยู่หน้าจอได้ 8 ชั่วโมงตอนเรียน ไม่นับกลับหอไปเล่นอีก ต่อวัน ไม่บ่น ชอบ
4.เด็กค่ายอื่นเค้ารู้จักกันในค่ายสนิทชิดเชื้อ แต่เด็กค่ายคอมจะรู้จักแค่คนข้างซ้ายกับขวา กับหน้าจอคอมเท่านั้น
5.เด็กค่ายคอมชิวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
6.บางคนพกหมอนมาเรียนด้วย
*/

/*
ต่อค่ายสอง
เจอกับคนเดิม แต่ ไม่รู้จักกันเหมือนเดิม
*/

// ขอให้สนุกกับการเข้าค่ายนะค่ะ

ม่านรักมังกรฟ้า ตอนที่ 1

คงไม่จริงมั้ง
ไม่มีหรอกใครสักคนหนึ่งจะโชคร้ายขึ้นเครื่องเลทแบบว่าเลทมาก มาถึงสนามบินนี่วิ่งแถบขอขวิดกัน
ไม่มีหรอกแอร์ที่ไหนจะให้คนขึ้นเครื่องผิดมาถึงแม้จะรีบๆมากก็เหอะ
ไม่มีหรอกใครเค้าจะบินมาห่งไกลจุดหมายขนาดนั้น
ไม่มีหรอกประเทศที่หาตั๋วเครื่องบินยากขนาดหาไม่ได้เลยอ่ะ
ไม่มีหรอกที่บังเอิญเครื่องจกน่ะ
ไม่มีหรอกใช่มั้ย

นี่ชั้นยังซวยไม่พอใช่มายยยยยยยยยยยย

ตอนนี้อยู่ในฟ้า
ในเครื่องบินอีกที
แปลกใจมากที่เห็นทิวทัศน์เป็นภูเขาสวยงาม
แทนที่จะเป็นตึกสูงๆของอเมริกา
เอ๋
หรือจะเป็นรัฐที่แห้งแล้งกันนะอเมริกาก็มีพื้นที่แห้งแล้ง อาทิเช่นรัฐเท็กซัส
แล้วทำไมหิมะเยอะจัง

"สักครู่เราจะลงจอดที่สนามบินทิมพู ประเทศภูฏานแล้วนะครับ ตอนนี้เวลา 12.20น.ครับรัดเข็มขัดด้วยนะครับ"
หา!!! เมื่อกี้กัปตันพูดว่าอะไรนะค่ะ หนูไม่เข้าใจ

WOMEN's DAY

CLARE ZETKIN ผู้คลอดวันสตรีสากล
ทำไมผู้หญิงต้องมาเรียกร้องอะไรๆที่สมควรมีต้องแต่ต้น
ทำไมอะไรๆที่ควรมีตั้งแต่ต้นถึงยังไม่มี

ทำไมในช่วงแรกๆของโลกที่มนุษย์ถือกำเนิด
ไม่ให้สตรีเป็นหัวหน้าล่ะ

ก็พอเข้าใจนะว่าสตรีอ่อนแอกว่า บอบบางกว่า

แล้วทำไมผู้หญิงสมัยก่อนทนได้แล้วผ้หญิงสมัยนี้ทนไม่ได้ล่ะ

ก็พยายามนึกแล้วหาคำตอยให้ตัวเอง
ในสมัยเมื่อมนุษย์ยุคแรกๆเกิดขึ้นมาอย่างอดัมกับอีฟ
หรือไม่ก็ จากพวกลิงที่ถูกเนรเทศออกจากป่าก็เถอะ
สรีระหญิงกับชายต่างกัน
ชายแข็งแรงใหญ่โตกว่า หญิงเล็กบอบบางกว่า

พอคิดมาถึงตรงนี้ก็นึกขึ้นได้ว่า
อ้าวแล้วทำไมกบตัวเมียถึงตัวโตกว่าตัวผู้อ่ะ
ทำไม?
ลูกโตในท้องรึก็ไม่ใช่
แค่ไข่เยอะๆนี่น้า
หรือว่าเพราะไข่เยอะๆไงก็เลยตัวใหญ่ผู้หญิงมีแค่ 400 ไข่จากทั้งชีวิตนี่ ตกมาเดือนล่ะฟองอ๋อๆๆ
แต่ว่าเด็กก็โตในท้องนะ
อ้าว?

เดี๋ยวต้องค้นหน่อยล่ะ
ไปหากัน

Leadership

เมื่อเร็วๆนี้ได้อ่านหนังสือที่มีประโยชน์มาเล่มหนึ่งค่ะ
หนังสือเล่มนั้น "น่าทึ่ง" และ "สร้างประโยชน์" อย่างมหาศาลเลยที่เดียว
หนังสือเล่มนั้นเอาแต่พูดในการทำงานของหัวหน้างานที่ไม่แทรกแซงค่ะ
แล้วก็เอาแต่บ่นว่าหัวหน้างานส่วนมากน่ะ เอาแต่คอยบงการ
นำทุกเรื่องมาไว้ที่ตัวเอง
ทำจนตัวเองยุ่ง
ยุ่งทั้งงานในส่วนของตนเอง
ยุ่งทั้งเรื่องของลูกน้องด้วย
กลัวว่างานจะไม่ได้มาตรฐานไม่ถูกใจ

ซึ่งเราต้องจับหัวหน้างานเหล่านั้นมาทำความเข้าใจกันใหม่ค่ะ
1.หน้าที่ของหัวหน้างาน
-ไม่ใช่รับทำงานทุกอย่าง ต้องคิดด้วยตนเองทุกอย่าง แต่เป็นการเปิดโอกาสให้คนในทีมของคุณทำในสิ่งที่เป็นพรสวรรค์ของเขาเพื่อให้บรรลุตามจุดประสงค์ของการทำงาน
-ดึงศักยภาพในตัวของสมาชิกในทีมคุณออกมา คนที่เป็นหัวหน้างานไม่ใช่คนที่ไม่วิสัยทัศน์ไกลเพียงอย่างเดียวการที่คุณมองเห็นความเป็นไปในอีก 10 ปีข้างหน้านั้นไม่สร้างประโยชน์สำหรับปัจจุบันนัก
ที่คุณต้องทำคือการมีวิสัยทัศน์ลึกเข้าไปในสมาชิกในทีมด้วย ดึงศักยภาพของเขออกมา
-การที่คุณยุ่งเกินไปจะไปปิดบังโอกาศที่คุณจะได้สังเกต ได้คิดพัฒนาความสามารถขององค์กร
ดังนั้นอย่าทำตัวยุ่ง
-หาเวลาที่คุณจะต้องว่างบ้าง เพราะความคิดดีๆจะออกมาตอนที่คณว่างนั่นแหล่ะ ที่ต้องถามคือเวลาไหนคือเวลาว่างและเวลาปลดปล่อยของคุณ

แค่คราวๆค่ะ เพราะมีหลายคำหลายประโยคที่เราจะต้องตีความกันอีก
แต่สิ่งหนึ่งที่สำคัญที่เราได้เรียนรู้คือ
การสร้างทีมน่ะ ผู้นำไม่ใช่คนที่ีทำทุกอย่างค่ะ แต่เป็นคนที่มองสมาชิกในทีมออกและวางตำแหน่งในงานที่เขาถนัด

แล้วงานที่มีประสิทธิภาพก็จะเผยออกมาให้เหนเอง

โชคดีนะค่ะ
Leader ทั้งหลาย

หนังสือที่อ่าน ชื่อว่า วิธีสร้างแรงจูงใจคน โดย Steve Chandler & Duane Black สำนักพิมพ์ บีมีเดีย ค่ะ

เรื่องเล็กที่ไม่เล็กของเด็กกิจกรรม

น่าเบื่อจริงนะค่ะ ถ้าเราต้องทำงาน
แล้วบังเอิญคนที่เราทำงานด้วยนั้นไม่สนิท และไม่ค่อยกินเส้นกันเท่าไร

บางทีเป็นไปได้ว่าเราทีทัศนคติไม่ดีกับเขา
บางทีเขาเองนั้นแหล่ะที่มีอคติกับเรา
บางทีไม่ชอบใจกันทั้งคู่

แล้วเราจะทำอย่างไรค่ะหากจำเป็นจริงๆที่จะต้องจับงานชิ้นเดียวกัน
เหตุการณ์เพิ่งเกิดขึ้นสดๆร้อนๆ ตอนนี้มีงานเล็กๆที่ไม่เล็กสำหรับเด็กเริ่มทำงานค่ะ
คือเราจะต้องเป็นแกนในการจัดงานๆหนึ่ง
แล้วทีนี้ก้อมีแกนขึ้นมา 2 กลุ่ม
ไม่ได้อะไรหรอกค่ะ ก็ดีเหมือนกันมีคนมาช่วย
แต่แล้วก้อมีเรื่องทะเลาะจนได้
อ่ะ ๆ ฉันว่าอย่างนั้นไม่ดีเลยนะ
อ่ะ ๆ เธอทำอะไรหน่ะ (ไร้รสนิยมสิ้นดี)
อ่ะ ๆ (ขัดนักทำเองกลุ่มเดียวไปเลย)



แบบนี้เคยเกิดมั้ยค่ะ
ฉันเชื่อว่าอย่างนี้ต้องมีบ้าง
เพราะเราอยากให้งานออกมาดี


>>>>
ในแบบที่คิดไว้

แต่กลับมาคิดดูแล้ว
ความคิดเขาก็ใช่ว่าจะเลวร้าย
มันไม่ถูกต้องเพราะมันไม่ตรงใจเราเท่านั้นเอง
แล้วแบบนี้ทางที่ถูกต้อง

........
ต้องเลือกแบบไหนค่ะ